สิ่งที่เรามองข้าม

รูปจาก blog.eduzones.com

บทความนี้เขียนขึ้นโดย จอร์จ คอลลิน ซึ่งเป็นดาราตลกที่โด่งดัง เขาเขียนขึ้นในวันที่ 11 กันยายน (ตึก World Trade ถล่ม) หลังจากที่ทราบว่าภรรยาของเขาเสียชีวิตในตึกนั้นด้วย..

ทำ..ในสิ่งที่อยากจะทำ

ทุกวันนี้เรามีตึกสูงขึ้น มีถนนกว้างขึ้นแต่ความอดกลั้นน้อยลง

เรามีบ้านใหญ่ขึ้น แต่ ครอบครัวเรากลับเล็กลง

เรามียาใหม่ๆ มากขึ้น แต่สุขภาพกลับแย่ลง

เรามีความรักน้อยลง แต่มีความเกลียดมากขึ้น

เราไปถึงโลกพระจันทร์มาแล้ว แต่เรากลับพบว่า แค่การข้ามถนนไปทักทายเพื่อนบ้านกลับยากเย็น

เราพิชิตห้วงอวกาศมาแล้วแต่แค่ห้วงในหัวใจกลับไม่อาจสัมผัสถึง

เรามีรายได้สูงขึ้น แต่ศีลธรรมกลับตกต่ำลง

เรามีอาหารดีๆ มากขึ้นแต่สุขภาพแย่ลง

ทุกวันนี้ ทุกบ้านมีคนหา รายได้ได้ถึง 2 คน แต่การ หย่าร้างกลับเพิ่มมากขึ้น ดังนั้นจากนี้ไปขอให้พวกเราอย่าเก็บของดีๆ ไว้โดยอ้าง ว่าเพื่อโอกาสพิเศษ เพราะทุกวันที่เรายังมีชีวิต อยู่คือโอกาสที่พิเศษสุดแล้ว

จงแสวงหา การหยั่งรู้

จงนั่งตรงระเบียงบ้านเพื่อชื่นชมกับการมีชีวิตอยู่ โดยไม่ใส่ใจกับความอยาก

จงใช้เวลากับครอบครัว เพื่อนฝูงคนที่รักให้มากขึ้น

กินอาหารให้อร่อย ไปเที่ยวในที่ที่อยากจะไป

ชีวิตคือ โซ่ห่วงของนาที แห่งความสุข ไม่ใช่เพียงแค่การอยู่ให้รอด

เอาแก้วเจียระไนที่มีอยู่มาใช้เสีย

น้ำหอมดีๆ ที่ชอบ จงหยิบมาใช้เมื่ออยากจะใช้

เอาคำพูดที่ว่า "สักวันหนึ่ง……" ออกไปเสียจากพจนานุกรม

บอกคนที่เรารักทุกคนว่า เรารักพวกเขาเหล่านั้น แค่ไหน

อย่าผลัดวันประกันพรุ่ง ที่จะทำอะไรก็ตาม ที่ทำให้เรามีความสุขเพิ่มขึ้น ทุกวัน ทุกชั่วโมง ทุกนาที มีความหมาย เราไม่รู้เลย ว่าเมื่อไรมันจะสิ้นสุดลง

Credit : จอร์จ คอลลิน เขียน บ้อบบี้ แปล

==================================

หลังจากที่ผมได้อ่านบทความข้างบนแล้ว ทำให้ผมได้ตัดสินใจที่จะทำโครงการ "เพื่อนช่วยเพื่อน" เร็วยิ่งขึ้น เพราะผมจะตายเมื่อไหร่ไม่รู้ ถ้ามันเป็นวันสุดท้ายของชีวิตหละ ผมยังจะมีโอกาสที่จะทำสิ่งที่ดีๆ ให้กับโลกใบนี้หรือไม่

การได้สร้างนวัตกรรมใหม่ๆ ให้โลกใบนี้ การได้แบ่งปันสิ่งดีๆ ให้กับสังคมทำให้ผมมีความสุข “ผมได้ทำแล้วและผมจะทำต่อไป”

Credit : คุณวิโรจน์ เย็นสวัสดิ์ | Facebook